يک تجربه عملي
چون هنوز روح جاهليّت در مردم زنده بود، و دختر داشتن را خوش نداشتند، دو زن که در همسايگي يکديگر بوده، و شگفت آن که در يک شب زائيدند، با پول دادن به قابله پسر و دختر را جابجا کردند. امّا زني که پسر زائيده بود، توجّه داشت و راضي نشد. هر کدام ادّعا مي کردند پسر از آن اوست، و دختر بيچاره بي طرفدار ماند. براي حلّ اختلاف شکايت به امام بردند، امام علي عليه السلام ادّعاي هردو را شنيد و قضاوت کرد که حل آن در قرآن است: لِلذَّکَرِ مِثْلُ حَظِّ الأُنْثَيَيْن «پسر دو برابر دختر ارث مي برد» حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام دستور داد: شير هردو زن را در ظرفي به يک اندازه بدوشند، زني که شير او سنگين تر است، پسر از آن اوست.[1] .
در آن روزگاران که روش تجربي در بسياري از محافل مطرح نبود، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام گاهي که ضرورت داشت با روش تجربي مشکلات را پاسخ مي داد.