دارويي از قرآن











دارويي از قرآن



مردي نزد حضرت علي عليه السلام آمد و از نوعي بيماري شکايت کرد.

آن حضرت به او فرمود:

يک درهم از مَهريّه زنت بگير و با آن مقداري عسل خريداري نموده و آن را با آب باران بخور.

بيمار به دستور آن حضرت عمل کرده شفايافت.

کساني راز مطلب را از امام علي عليه السلام پرسيدند و گفتند:

آيا در اين خصوص روايتي از پيامبر خدا صلي الله عليه وآله وسلم شنيده ايد؟

حضرت فرمود:

نه، وليکن آن را از آيات قرآن استنباط کردم که مي فرمايد:

«فَاِنْ طِبْنَ لَکُمْ عَنْ شَيْ ءٍ فَکُلُوهُ هَنيئاً مَريئاً»

«و اگر آنان مقداري از مهر خود را به طيب خاطر به شما دادند بخوريد خوش و گوارايتان باد»

و نيز مي فرمايد:

«يَخْرُجُ مِنْ بُطُونِهَا شَرَابٌ مُخْتَلِفٌ اَلْوَانُهُ فيهِ شَفَاءٌ لِلنَّاسِ»

«از شکم هاي آنان نوشابه اي بيرون آيد که رنگ هاي آن گوناگون است و درمان است براي مردم.»

و همچنين مي فرمايد:

«و نزلنا من السماء ماءاً مبارکا»

«از آسمان ابي با برکت فرود آورديم.»

پس به حکم آيه هاي مذکور گوارايي و شفا و برکت در آن دستور جمع شده، اميدوار گرديدم که با آن بهبودي حاصل شود.[1] .









  1. تفسير عياشي، ج1، ص219.