تلاش در جمع آوري قرآن











تلاش در جمع آوري قرآن



آنگاه که رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم ديده از جهان فرو بست.

گروهي براي به دست آوردن حکومت و قدرت تلاش کردند برخي به تقويت قوم و قبيله خود روي آوردند.

و افرادي براي رسيدن به مال و مقام در دولت آينده، دست و پا مي زدند.

امّا حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام تمام امکانات و قدرتش را بکار گرفت تا قرآن را جمع آوري کرده و در يک جلد بنويسد، که دستورالعمل زندگي انسانها حفظ شود، و پراکنده نماند.

برخي مي پرسيدند:

چرا علي عليه السلام از خانه بيرون نمي آيد؟

امام علي عليه السلام جواب مي داد:

سوگند خورده ام تا تمامي قرآن کريم را ننويسم از خانه بيرون نيايم، مگر براي نماز يا کارهاي خيلي ضروري.

از اين رو اوّل کسي که تمام قرآن را نيکو نوشت و در يک جلد آن را جمع آوري کرد، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام است،

چنانچه اوّل حافظ کلّ قرآن، علي عليه السلام است.

بعضي از رجال سياسي به حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مي گفتند:

چرا از خانه بيرون نمي آيي؟

مي فرمود:

سوگند ياد کرده ام تا قرآن را جمع آوري نکنم عبا بر دوش نگذارم (يعني از خانه بيرون نروم) زيرا مي ترسم دچار کمبود و نقصان شود يا چيزي بر آن بيافزايند و يا آيه اي پس و پيش گردد.

گرچه قرآن نوشته شده امام علي عليه السلام را سران سقيفه نپذيرفتند، امّا با جمع آوري و کتابت قرآن به دست حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام همگان با خاطر آسوده دانستند که وحي الهي با حفظ و کتابت مصون و محفوظ مانده است.[1] .









  1. شواهد التّنزيل. حاکم حسکائي حنفي، و کتاب بصائر ص 28.