علم نحو و ادبيّات عرب
همه مي دانند که مبتکر اين فنّ حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام است. و در حقيقت آن حضرت بود که اصول و قواعد علم نحو را براي «ابوالاسود دوئلي» انشاء و املاء کرد و از جمله فرمود: کلام بر سه قسم است؛ اسم و فعل و حرف. و کلمه را به «معرفه» و «نکره» و انواع اعراب و حرکات را به ضمّ و نصب و جرّ و جزم تقسيم کرد. و اين کاري است شگفت آور، زيرا تقسيم بندي کلام و کلمه و حرکات به صورت ياد شده و منحصر دانستن آنها در اين چند قسم، به طوري که تا کنون کسي نتواند بر آن بيافزايد يا از آن بکاهد، امري مهمّ و از شگفتي هاي علم امام است.[1] . ابن خلّکان و ديگران مي نويسند: اوّل کسي که علم نحو را به ابوالاسود دوئلي القا کرد و فوائد آن را به او تعليم داد، علي بن ابيطالب عليه السلام بود. سپس ابوالاسود «نَحي نَحْوَهُ» روش خود را به همان برگردانيد و براساس همان رهنمودها به تفريع فروعات آن پرداخت، بدين جهت اين علم، علم نحو ناميده شد.[2] .
يکي ديگر از علوم اسلامي، علم نحو و ادبيّات عرب است،