قطام که بود
قطام[1] دختر «شحنة بن عدي (عيسي)» از قبيله «رباب» بود صورت زيبايش و جمال دلربايش او را شهره شهر کرده بود به طوري که او را «ماهروي کوفه» لقب داده بودند، او از کساني بود که بعد از واقعه نهروان و کشته شدن برادر و پدرش در زمره مخالفان حضرت علي عليه السّلام رار گرفت، قطام دختري حيله گر، مکار و پيوسته در صدد انتقام جويي از قاتلان پدر و برادرش بود ولي جرئت اظهار آن را در شهر کوفه به علت وجود پيروان و شيعيان علي عليه السّلام نداشت بناچار در آن خانه خلوت به نوحه گري و زاري مي پرداخت، در آنجا به غير از غلامي که کارهاي خانه و امور زندگي او را انجام مي داد کسي نبود. بعد از آن مصيبتي که بر قطام رسيد همه خدمتکاران جز همين غلام سالخورده او را ترک کرده بودند، قطام ايام تنهائي خود را با آن غلام بسر مي برد و با او درد دل مي کرد.