رعايت احترامِ زنان دشمن











رعايت احترامِ زنان دشمن



در روزکاران امام، بسياري از سربازان، و فرماندهان نظامي، زنان خود را در جنگها همراه مي بُردند، که پس از شکست از اسيران جنگي بشمار مي آمدند،

امام علي عليه السلام نسبت به زنان دشمن شکست خورده، کمال احترام را مي گذاشت و حقوق آنها را رعايت مي کرد.

که در آغاز جنگ صفّين به لشکريان خود فرمود:

وَلَا تَهِيجُوا النِّسَاءَ بِأَذًي، وَإِنْ شَتَمْنَ أَعْرَاضَکُمْ، وَسَبَبْنَ أُمَرَاءَکُمْ، فَإِنَّهُنَّ ضَعِيفَاتُ الْقُوَي وَالْأَنْفُسِ وَالْعُقُولِ؛ إِنْ کُنَّا لَنُؤْمَرُ بِالْکَفِّ عَنْهُنَّ وَإِنَّهُنَّ لَمُشْرِکَاتٌ؛ وَإِنْ کَانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفَهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيُعَيَّرُ بِهَا وَعَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ.

(زنان را با آزار دادن تحريک نکنيد هرچند آبروي شما را بريزند، يا اميران شما را دشنام دهند، که آنان در نيروي بدني و رواني و انديشه کم توانند،

در روزگاري که زنان مشرک بودند مأمور بوديم دست از آزارشان برداريم، و در جاهليّت اگر مردي با سنگ يا چوب دستي به زني حمله مي کرد، او و فرزندانش را سرزنش مي کردند.)[1] .









  1. نامه 14 نهج البلاغه معجم المفهرس مؤلّف. که اسناد و مدارک آن به شرح زير است:

    1- تاريخ ج3 ص82 ج6: طبري شافعي (متوفاي 310 ه)

    2- کتاب صفين ص203: نصر بن مزاحم (متوفاي 212 ه)

    3- فروع کافي ج5 ص38و12 و33 و38 و41: کليني (متوفاي 328 ه)

    4- مروج الذهب ج2 ص361 و362 و410: مسعودي (متوفاي346ه)

    5- کتاب الفتوح ج 3 ص 44: ابن أعثم کوفي (متوفاي 314 ه).