صدور حکم به نفع يهودي
و اصول گرا باشد، و محاکم قضائي او، برضد او رأي صادر کنند بلکه هر چه خواستند کردند، و محاکم قضائي واجرائي را فداي منافع خود نمودند. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام تنها الگوي اصول گرائي است که از نظر حقوقي به قوانين اسلام و ديگر مقرّرات اديان و ملل، احترام مي گذاشت، وعدالت در قضاوت راتحقق بخشيد. امام علي عليه السلام زِرِه گُمشده خود را دردست يکي از يهوديان کوفه ديد و فرمود: اين زره مال من است. و يهودي انکار کرد و گفت: زِرِه در دست من است، شما که ادعا مي کنيد بايد دليل بياوريد. چون حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام دليل و بيّنه اي نداشت، تا زِرِه خود را تصاحب کند، شريح، قاضيِ محکمه، به نفع يهودي حکم صادر کرد. وقتي يهودي، اصول گرائي امام علي عليه السلام را ديد، مسلمان شد و گفت: اين زِرِه مال امام علي عليه السلام است که از اسبي خاکستري رنگ پس از جنگ صفين افتاد و من برداشتم. آنگاه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: حال که مسلمان شدي، زِرِه را نيز به شما بخشيدم.[1] .
در طول تاريخ کمتر حاکمي، پادشاهي، قدرتمندي پيدا شد که به قوانين و مقررات کشور خود، و مقرّرات بين المللي و ديگر کشورهاي جهان احترام بگذارد،