اداي حق همسفر مسيحي
از مقصد يکديگر پرسيدند. امام علي عليه السلام فرمود: به کوفه مي روم و مسيحي گفت: به شهري غير کوفه مي روم راه مشترک را با دوستي و شادابي طي کرده تا سر دو راهي رسيدند. مرد مسيحي باشگفتي ديد که حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بدنبال او مي آيد پرسيد: مگر بکوفه نمي روي؟ امام علي عليه السلام پاسخ داد: چرا، مي روم. مسيحي گفت: پس چرا بدنبال من رواني؟ راه کوفه آن طرف است. حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود: مي دانم، امّا پيامبرصلي الله عليه وآله وسلم ما فرمود: با شخصي که همسفر شديد به هنگام جدائي رفيق خود را مقداري بدرقه کنيد. مرد مسيحي بامشاهده اين اخلاق کريمانه وشنيدن دستورالعمل اخلاقي رسول خداصلي الله عليه وآله وسلم نسبت به همسفر خود در فکر فرو رفت و گفت: من هم به دين شما، و پيامبر شما ايمان مي آورم، واز هم جدا شدند. امّا شگفتي مرد مسيحي آنگاه به اوج خود رسيد که وقتي وارد کوفه شد تازه همسفر خود راشناخت که آن بزرگ بزرگان، حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام است، جذب محفل امام شده و از ياران امام علي عليه السلام قرار گرفت.[1] .
حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام در يکي از سفرها به سوي شهر کوفه مي رفت که در راه با مردي مسيحي همسفر شد و مقداري از راه راباهم رفتند