در فراش پيامبر
نزديک بامداد علي (ع) آن پارچه را به يکسو افکند و قريش به اشتباه خود پي بردند. امّا دير شده بود زيرا حضرت رسول (ص) از مکّه بيرون رفته بود. علي (ع) سه شبانه روز در مکّه ماند و از طرف حضرت رسول (ص) مأمور بود تا اماناتي را که مردم پيش او داشتند مسترد کند و پس از به پايان رساندن اين مأموريت از مکّه بيرون رفت و به حضرت رسول (ص) پيوست.
بنابر روايات سيره نويسان، در شبي که قريش قصد داشتند به خانه ي حضرت رسول (ص) بريزند و او را به قتل برسانند. پيامبر (ص) آن شب به تعليم جبرئيل در بستر خود نخوابيد و به علي (ع) گفت در بستر من بخواب و اين پارچه ي سبز حضرمي را بر خود بپوشان که آنها نخواهند توانست آزاري به تو برسانند. آن شب حضرت رسول (ص) با ابوبکر از مکّه بيرون رفت و علي (ع) در رختخواب او خوابيد. کفّار قريش برد در خانه ي آن حضرت گرد آمده بودند و مراقب او بودند و مي پنداشتند که آنکه خوابيده است خود حضرت رسول (ص) است.