خلافت ابوبكر











خلافت ابوبکر



ابوبکر از اصحاب بزرگ پيغمبر و در شب مهاجرت در غار محرمِ راز او بود. او به طريقي که جلوتر گفته شد، کار را در دست خود گرفت اما تعدادي از اصحاب مهم پيغمبر در حدود نه نفر به کار او تعرّض کردند اما او به آنها توجهي نکرد.[1] .

روز بعد نوزده نفر در مسجد به او اعتراض کردند و او از پيغمبر مدرکي نداشت تا به آن تکيه کند.[2] بايد دانست که در زمان ابوبکر حکم توقيف مال حضرت فاطمه (سلام خدا بر او)، دختر پاک و منزه پيغمبر، صادر شد و او را از مالکيت (فدک) محروم کردند. موقعي که آيه اي از قرآن اين چنين نازل شد.

قران مي گويد: «هرچه خدا از مردم اين دهکده ها (دهکده هايي که

[صفحه 81]

اسبي و شتري بر آنها تاخته نشده يعني با جنگ تصرّف نشده، موضوع آيه قبل از اين آيه) عايد پيغمبر خويش کرده، خاص خدا و پيغمبر و خويشاوندان او، يتيمان و مساکين و به راه ماندگان است تا ميان توانگران شما دست به دست نگردد... سپس پيغمبر (ص) سراغ حضرت فاطمه گرفت و آن مزرعه را به او بخشيد.»[3] .

خلافت ابوبکر دو سال و چهار ماه طول کشيد و در روزگار او سوريه به دست مسلمانان گشوده شد.

[صفحه 82]


صفحه 81، 82.








  1. الف- امام فخر رازي در کتاب تفسيرش،

    ب- جلال الدين سيوطي، در کتاب تاريخ خلفا،

    ج- ابن ابي الحديد، در کتاب شرح نهج البلاغه،

    د- طبري، در کتاب تاريخ اسلام،

    ه- محمد خاوند شاه، در کتاب روضة الصفا،

    و- ابن عبد البر، در کتاب استيعاب،

    ز- مسلم و بخاري و عسقلاني و بلاذري در کتابهايشان اين روايت را نقل کرده اند.

  2. الف- امام فخر رازي در کتاب تفسيرش،

    ب- جلال الدين سيوطي، در کتاب تاريخ خلفا،

    ج- ابن ابي الحديد، در کتاب شرح نهج البلاغه،

    د- طبري، در کتاب تاريخ اسلام،

    ه- محمد خاوند شاه، در کتاب روضة الصفا،

    و- ابن عبد البر، در کتاب استيعاب،

    ز- مسلم و بخاري و عسقلاني و بلاذري در کتابهايشان اين روايت را نقل کرده اند.

  3. الف- احمد ثعلبي، در کتاب کشف البيان،

    ب- جلال الدين سيوطي، در کتاب تفسير، جلد چهارم،

    ج- ابن کثير عمادالدين اسماعيل، در کتاب تاريخ،

    د- شيخ سليمان بلخي، در کتاب ينابيع الموده،

    ه- حاکم ابو القاسم حسکاني، در کتاب تاريخ،

    و- حافظ ابن مردويه، در کتاب تفسيرش،

    ز- مولا علي متقي، در کتاب کنز العامل.