سفره افطار
در شب نوزدهم ماه رمضان دو قرص نان جو، يک کاسه شير و مقداري نمک در يک ظرف براي افطار خدمت پدرم آوردم. وقتي نمازش را به اتمام رساند، براي افطار آماده شد. هنگامي که نگاهش به غذا افتاد به فکر فرو رفت. آنگاه سرش را تکان داد و با صداي بلند گريست و فرمود: عزيزم! براي افطار پدرت دو نوع خورش (شير و نمک)، آن هم در يک ظرف آماده ساخته اي؟ تو با اين عمل مي خواهي فرداي قيامت براي حساب در محضر خداوند بيشتر بايستم؟من تصميم دارم هميشه دنباله رو برادر و پسر عمويم رسول خدا صلي الله عليه و آله باشم. هرگز براي آن حضرت دو نوع خورش در يک ظرف آورده نشد تا آنکه چشم از جهان فرو بست. دخترم عزيزم! هر کس در دنيا خوردنيها، نوشيدنيها و لباسهايش از راه حلال و پاک تهيه گردد، روز قيامت در دادگاه الهي بيشتر خواهد ايستاد و چنانچه از راه حرام باشد علاوه بر بيشتر ايستادن عذاب هم خواهد داشت زيرا که در حلال اين دنيا حساب و در حرام آن عذاب است.[1] .
ام کلثوم دختر اميرالمؤمنين عليه السلام مي گويد: