دشمن علي كافر است











دشمن علي کافر است



رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: هر که پس از من با علي درباره خلافت مقاومت و دشمني ورزد کافر است و با خدا و رسولش جنگيده است. و هر که در حق علي شک کند کافر است.[1] .

و فرمود: علي بن ابي طالب باب آمرزش خداست، هر که از آن وارد شود مؤمن است،و هر که از آن بيرون رود کافر.[2] .

و به علي بن ابي طالب عليه السلام فرمود: من تو را نشانه اي ميان خود و امتم قرار داده ام، پس هر که از تو پيروي نکند حقا کافر شده است.[3] .

به روايت جابر و ابن عباس فرمود: هر که نگويد علي بهترين مردم است، حقا کافر شده است.[4] .

به روايت خذيفة بن يمان فرمود: علي بهترين بشر است؛ هر که نپذيرد حقا کافر است.[5] .

عطيه کوفي گويد: بر جابربن عبدالله انصاري وارد شديم، از پيري ابروانش بر روي ديدگانش افتاده بود، گفتيم: براي ما از علي بگو، گفت: او از بهترين بشرهاست.[6] .

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: اي خذيفه، حجت خدا بر شما پس از من علي بن ابي طالب است، کفر به او کفر به خدا، شريک ساختن براي او شرک به خدا، شک در او شک در خدا، انحراف از او و طعن زدن به او انحراف از خدا و طعن در او، و انکار او انکار خداست.[7] .

و فرمود: هر که پس از من امامت علي را انکار کند چون کسي است که نبوت مرا در حياتم انکار کرده است، و هر که نبوت مرا انکار کند، ربوبيت پروردگار مرا انکار نموده است.[8] .

ام سلمه- رضي الله عنها- به حسن بصري فرمود: تو را حديثي گويم که دو گوشم از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم شنيده و گرنه کر شوند، و چشمانم ديده و گرنه کور شوند، و قلبم را فرا گرفته و گرنه خداوند بر آن مهر (نافهمي) زند، و زبانم را لال کند اگر از رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نشنيده باشم که به علي بن ابي طالب عليه السلام مي فرمود: اي علي، هيچ بنده اي در قيامت خدا را با انکار ولايت تو ديدار نکند جز آنکه او را با پرستش بت و صنم ديدار کند.[9] .

امام صادق عليه السلام فرمود: هيچ کس آنچه را که پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم درباره علي عليه السلام فرموده رد نمي کند مگر کافر.[10] .

و فرمود: امام نشانه اي است ميان خداي عزيز و جليل و بندگانش، هر که (مقام)او را شناخت مؤمن است، و هر که او را انکار نمود کافر است.[11] .

و فرمود: علي عليه السلام باب هدايت است، هر که با او مخالفت ورزد کافر است، و هر که او را انکار کند به آتش دوزخ درآيد.[12] .

و فرمود: از ماست امامي که اطاعتش واجب است، هر که او را انکار کند يهودي يا نصراني خواهد مرد.[13] .

رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم فرمود: هر که بميرد و امام خود را نشناسد، به مرگ جاهليت مرده است.[14] .

و فرمود: امامان بعد از من دوازده نفرند؛ اول آنان علي بن ابي طالب و آخر شان قائم است... اقرار کننده به آنان مؤمن، و انکار کننده آنان کافر است.[15] .









  1. مناقب ابن مغازلي:46.
  2. کنزالعمال.610:11 و در ينابيع المودة61:2 نيز آورده و در آن به جاي باب آمرزش، باب دين است.
  3. تاريخ دمشق489:2.
  4. تاريخ بغداد421:7 و192:3.
  5. تاريخ دمشق.445:2 و نيز در ص446 از شريک بن عبدالله، و در ص447 از محمد بن منکدر آورده است.
  6. همان:447.
  7. بحارالانوار97:38.
  8. همان:109.
  9. بحارالانوار101:38.
  10. وسائل الشيعه561:18 و559 و560 و562 و567.
  11. همان.
  12. همان.
  13. همان.
  14. همان.
  15. همان.