فراريان عدالت علي زبان به مدح وي گشودند











فراريان عدالت علي زبان به مدح وي گشودند



روزي نجاشي در ماه مبارک رمضان دست به شراب خواري زد، و علي عليه السلام حد شارب الخمر را بر وي جاري ساخت، چون او از يک خانواده شريف بود، همراه با عده اي از خويشاوندانش «کوفه» را به سوي «شام» ترک کردند و به دربار معاويه وارد شدند...

معاويه از آنان خواست نسبت به اميرالمؤمنين عليه السلام بد بگويند، ولي طارق بن عبدالله نهدي از ميان آنان برخاست و گفت: اي معاويه! ما از کنار امام عادل و بحق فرار کرده ايم، دور او را افراد پرهيزکار و اصحاب رسول خدا فرا گرفته اند، آنان از ناکثين و قاسطين نيستند، اين که ما فرار کرده ايم، تقصير علي نيست، بلکه گناه ما باعث فرار ما شده است!![1] .

در اين قضيه آمده است که علي از شنيدن آن سخنان خوشحال شد و فرمود اگر نهدي امروز کشته شود شهيد است!

آري سخنان ايشان آن هم در دربار معاويه تيري بود بر قلب چرکين خليفه ستمگر شام، ولي فضائل و مناقب و عظمت علي عليه السلام آن چنان وسيع و گسترده است که معاويه جز سکوت در برابر حق نتوانست اظهار مخالفتي بنمايد.









  1. شرح ابن ابي الحديد ج4 ص88 تا 91 و با اشاره کمتر وسائل الشيعه ج18 ص474 ح1 فروع کافي ج7 ص216 ح 15 بحارالانوار ج41 ص9 ح2.