در سرزمين وادي السلام
اسبغ بن نباته مي گويد: ما به حضرت رسيديم، ديديم روي زمين دراز کشيده است.قنبر گفت: يا اميرالمؤمنين! اجازه مي دهي عبايم را زير شما پهن کنم؟ حضرت فرمود: نه، اينجا محلي است که خاکهاي مؤمنان در آن قرار دارد و پهن کردن عبا مزاحمتي براي آنهاست. اسبغ مي گويد؛ عرض کردم: يا اميرالمؤمنين! خاک مؤمنان را دانستم چيست، ولي مزاحمت آنها چگونه است؟ فرمود: اي اصبغ! اگر پرده از مقابل چشمانت برداشته شود، ارواح مؤمنان را مي بيني که در اينجا حلقه حلقه دور هم نشسته اند و يکديگر را ملاقات مي کنند و باهم مشغول صحبت هستند، اينجا جايگاه ارواح مؤمنان است و ارواح کافران در برهوت قرار گرفته اند![1] .
روزي اميرالمؤمنين عليه السلام از کوفه حرکت کرد و به سرزمين نجف آمد و از آن هم گذشت.