امام درباره مصائب و گناهان چه فرمود؟











امام درباره مصائب و گناهان چه فرمود؟



عبدالله بن يحيي بر اميرالمؤمنين عليه السلام وارد شد، صندلي (کرسي) در برابر آن حضرت بود، حضرت امر فرمود که بر آن کرسي بنشيند؛ عبدالله نشست، چيزي نگذشت که چيزي بر سرش افتاد و سرش شکست و خون جاري گشت.

حضرت امر فرمود آب آوردند و خون سرش را شستشو داد و فرمود: نزديک شو به من؛آنگاه دست بر شکاف سرش گذارد، در حالي که عبدالله سخت بي تابي مي کرد، جراحت سر را به هم آورد و بهبود پذيرفت، گويا شکستگي پديد نگشته بود؛ پس از آن فرمود: «اي عبدالله! سپاس خدايي را که قرار داد گرفتاريها را کفاره گناهان پيروان ما در دنيا، تا در فرمان بردن حق، سالم بمانند و سزاوار مزد و اجر شوند». عبدالله عرض کرد: «اي اميرالمؤمنين عليه السلام! مجازات گناهان ما فقط در دنياست؟» حضرت فرمود: «آري؛ مگر نشنيده اي گفته پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم را که فرمود: «الدنيا سجن المؤمن وجنة الکافر»: دنيا زندان مؤمن و بهشت کافر است ».

خداوند پيروان ما را در دنيا از گناهانشان پاکيزه گرداند به وسيله مصائب و ناراحتيها و به عفو خود، چنانکه مي فرمايد: «ما أصابکم من مصيبة فبما کسبت أيديکم و يعفو عن کثير»: آنچه مصيبت مي بينيد از کردار خود شماست، و بسياري از آن بخشش مي کند.[1] .

آن گاه پيروان ما به قيامت وارد شوند و طاعتهاي آنان را زياد کند و لکن دشمنان ما را خداوند در دنيا جزاء دهد به طاعاتشان گرچه وزني ندارد، زيرا طاعتشان اخلاص ندارد و چون وارد قيامت شوند، سنگيني گناهان و کينه هايشان به محمد و آل محمد و ياران واقعي آنان، بر شانه آنهاست و در آتش فرو روند)).

عبدالله عرض کرد: «اي اميرالمؤمنين عليه السلام استفاده کردم و به من آموختي، اگر به من مي فرموديد که چه گناهي سبب محنت مجلس شد، بسيار نيکو بود که ديگر مرتکب نشوم؟»

حضرت فرمود: «هنگام نشستن، بسم الله نگفتي، اين مصيبت کفاره گناهت گشت؛ مگر نمي داني که پيامبر از جانب خداوند مرا حديث کرد که خداوند فرمايد: هر کاري که در آن بسم الله گفته نشود، آن کار ناتمام خواهد ماند.»

عبدالله عرض کرد: «پدر و مادرم فداي شما! ديگر بسم الله را ترک نمي کنم».حضرت فرمود: «پس تو سعادتمند خواهي گشت»! عبدالله عرض کرد: «تفسير بسم الله چيست؟» حضرت فرمود: «بنده چون بخواهد شروع در کاري کند مي گويد: بسم الله، يعني من به نام اين اسم، اين کار را انجام دهم، پس در هر کاري که به بسم الله ابتداء کند آن عمل مبارک خواهد بود».[2] .









  1. شوري30.
  2. فسيرالبرهان ج 1 ص45 نمونه معارف اسلام، ج2 داستانهايي از زندگاني حضرت علي عليه السلام، ص208.