نمونه اي از قضاوتهاي علي در عصر خلفا
عمر گفت: اين مسأله از معضلات است و چاره اش، ابوالحسن اميرالمؤمنين، است!ابوبکر خطاب به غلامش گفت: برو علي را حاضر کن، ولي عمر گفت: سزاوار نيست علي را بياوريم، اجازه دهيد ما به منزل او برويم. آنان همراه حضرت سلمان به خانه علي آمده، و جريان را ابلاغ نمودند، حضرت فرمود چاره کار اين است که او را در بازار و کوچه بگردانيد، و از مهاجرين و انصار جويا شويد، که آيا کسي حکم تحريم شراب را به وي گفته است؟ اگر حکم تحريم به گوش او نرسيده باشد، او را آزاد کنيد. خليفه به دستور علي عليه السلام عمل کرد، چون کسي شهادت نداد، وي را مرخص نمودند، بدون اين که بر وي حد بزنند. سلمان مي گويد: من به علي عليه السلام گفتم: خوب آنان را ارشاد نمودي، حضرت جواب داد: خواستم حکم آيه سي و پنج سوره يونس را در مورد خود و آنان بار ديگر مورد تأکيد قرار دهم که مي فرمايد: «آيا کسي که هدايت به حق مي کند براي رهبري شايسته تر است؟ و يا آن کس که هدايت نمي شود نگر هدايتش کند؟ شما را چه مي شود؟ چگونه داوري مي کنيد؟»[1] .
پس از رحلت رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم مردي را که شراب خورده بوود به نزد ابوبکر آوردند، خليفه از وي پرسيد: آيا شراب خورده اي؟ او جواب اد: بلي. ابوبکر گفت: چرا شراب خورده اي، در حالي که حرام است؟ آن مرد گفت: اگر مي دانستم که شراب حرام است لب به آن نمي زدم. در حالي که جمعيت زيادي اين صحنه را تماشا مي کردند، خليفه از حکم مسأله عاجز مانده، و دست به سوي عمر دراز کرد!