ضرورت دوست داشتن چهار نفر

ابوعيسي گفته است:

اين حديثي است غريب و ما آن را از حديث سُدّي جز از اين طريق نمي شناسيم و آن نيز از أنَس روايت شده است که:

ترمذي حديث کرد از اسماعيل بن موسي فرازي، پسر دختر سدّي، و او از شريک و او از ابي ربيعه و او از ابن بَريده و او از پدرش که رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم فرمود:

اِنَّ اللَّهَ أمَرَني بِحُبِّ اَرْبَعَةٍ

(پروردگار مرا به دوست داشتن چهار تن امر کرده است.)

گفته شد: اي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم آنها را نام ببر.

حضرت فرمود:

عَلِيٌّ مِنهُم

(علي يکي از آنها است)

و سه تن ديگر را چنين نام مي برد؛

و ابُوذَرٍ و الْمِقْدادُ و سَلْمانُ، اَمَرَني بِحُبِّهِم و أخْبَرَني أنَّهُ يُحِبُّهُم

(و ابوذر و مقداد و سلمان را هم، پروردگار مرا به دوست داشتن آنها امر کرده است و خبر داده که خود نيز آنها را دوست مي دارد.)

---