علي معيار شناخت مؤمن و منافق
رسول اللَّه صلي الله عليه وآله وسلم فرمود: لا يُحِبُّ عَلِيّاً مُنافِقٌ ولا يُبْغِضُهُ مُؤمِنٌ[1] . (منافقي علي را دوست نمي دارد و مؤمني با علي دشمني نمي ورزد.) ب - و مسلم روايت کرده است از ابوبکر بن ابي شيبه، و او از وکيع و ابو معاويه از اعمش، و او از يحيي بن يحيي (و لفظ حديث از او است) که او به ما گفت: ابو معاويه از اعمش، و او از عديّ بن ثابت، و او از زرّ بن حُبَيش، که علي عليه السلام گفته است: و الّذي فَلَقَ الحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَسَمَةَ اِنَّهُ لَعَهْدُ النَّبِيِّ الْاُمّيِّ اِليَّ أَلاّ يُحِبّني اِلاَّ مُؤمِنٌ وَ لا يُبْغِضُني اِلاَّ مُنافِقٌ (سوگند به کسي که دانه را شکافت و جان را آفريد، اين پيمان پيغمبر اُمّي (درس نخوانده) با من است که مرا جز مؤمن دوست ندارد، و با من جز منافق دشمني نکند.)[2] . ج - و پيغمبر صلي الله عليه وآله وسلم درباره علي عليه السلام فرموده است: يُهْلَکُ فيکَ رَجُلانِ مُحِبُّ مُفْرِطٌ وَ باهِتٌ مُفْتَرٍ (در تو دو مرد هلاک مي شوند دوست دار بسيار ستايش کننده و دروغ گوي تهمت زننده.)[3] . و پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم براي او فرمود: تَفْتَرِقُ فيکَ اُمَّتي کَما افْتَرَقَتْ بَنُو اسرائيل في عيسي (امّت من در تو فرقه فرقه مي شوند، همچنانکه بني اسرائيل در عيسي فرقه فرقه شدند).
الف - ترمذي روايت کرده است از واصل بن عبد اعلي، و او از محمّد بن فُضَيل، و او از عبداللَّه بن عبد الرّحمن ابي نصر، و او از مساور حميري، و او از مادرش که بر اُمّ سَلَمه وارد شدم، شنيدم که او مي گفت: