تربيت از ديدگاه امام علي











تربيت از ديدگاه امام علي



مسئله تربيت

مباحث تربيتي يکي از بنيادي ترين مباحث علوم انساني، و يکي از ارزنده ترين مباحث اجتماعي، سياسي است،

که با بسياري از مباحث ديگر رشته هاي علوم ضروري، ارتباط تنگاتنگ دارد،

و در اخلاق و سازندگي،

خود سازي و جامعه سازي،

گاهي به عنوان پايه هاي اساسي، و زماني به عنوان نتيجه و ره آوردها، اين قبيل از مباحث ارزشمند انساني، اجتماعي مورد ارزيابي قرار مي گيرد.

و بديهي است که؛

سعادت فرد و جامعه،

تکامل و ترقي انسان ها و خانواده ها،

پيشرفت يا عقب ماندگي جوامع بشري،

سلامت جسم و جان بشريت تشنه آزادي،

همه و همه به «مباحث تربيتي» و «مسئله تربيت» مربوط مي شود.

اگر انسان ها، مباحث تربيتي را بدرستي بشناسند،

و هدفداري آن را بدانند،

و با روش هاي صحيح تربيت آشنائي پيدا کنند،

و سپس خود را و خانواده خود را و جامعه خود را تربيت کنند،

اصلاح نمايند و به سوي خوبي ها و ارزش هاي اخلاقي سوق دهند،

همواره به سوي تکامل و ترقّي و استقلال در حرکتند و عقب ماندگي و شکست و ذلّت و خواري و مفاسد اخلاقي و اجتماعي دامنگيرشان نخواهد شد که از نظر قرآن کريم و نهج البلاغه، هدف اساسي همه انبياء و پيامبران الهي تحقق اين آرمان ارزنده الهي، بشري است.

و مي دانيم که:

مکتب اسلام کاملترين مکتب تربيتي است،

و دستورات و قواعد و روش هاي تربيتي آن از چشمه سار هميشه جاري وحي الهي گرفته شده و با رهنمودهاي مداوم امامان معصوم عليهم السلام در تئوري و عمل لباس حقيقت پوشيده است،

همه شرق شناسان و موّرخان غربي و شرقي اعتراف دارند که رسول گرامي اسلام و امامان راستين تشيّع، از عرب عقب مانده جاهلي آلوده دامن، دانشمندان و پرهيزگاران و نام آوران بي نظيري ساخته اند.

و انقلاب فکري، علمي، سياسي، اخلاقي، نظامي، بهداشتي شگفتي آوري را با دست همان مردم عقب مانده تحقق بخشيدند که همه متفکران گذشته و حال را در تعجب و حيرت نگه داشتند.

که مي پرسند:

راستي دل ها و مغزهاي خفته عرب جاهلي چگونه بيدار شد؟

رسول خدا با کدام روش هاي تربيتي دست به انقلاب علمي، تربيتي زد؟

و مي دانيم که نهج البلاغه بهترين و گوياترين زبان قرآن و تبيين کننده مباحث تربيتي اسلام است.

پس بايدگوش جان به کلمات حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام بسپاريم و در اين سير کوتاه، مباحث تربيتي نهج البلاغه را به درستي مورد مطالعه و ارزيابي قرار دهيم،

تا ره توشه ارزشمندي براي خودسازي و باز پروري جامعه مان باشد.

حال از نهج البلاغه مي پرسيم:

آيا تربيت ممکن است؟

آيا موانع تربيت را مي شود از ميان برداشت؟

و روش هاي تربيتي کدامند؟

و چگونه بايد فرد و جامعه را تربيت نمود؟