هوس بازان بي پروا

اميرالمؤمنين عليه السلام در طرد انسان هاي بي پروا و هوس باز فرمود:

فَإِنَّ الْوَالِيَ إِذَا اخْتَلَفَ هَوَاهُ مَنَعَهُ ذلِکَ کَثِيراً مِنَ الْعَدْلِ

(اگر والي و زمامدار دنبال هوا و هوس هاي پي در پي خود باشد غالباً او را از عدالت باز مي دارد.)[1] .

---

1. نامه 1/59 نهج البلاغه معجم المفهرس مؤلّف، که برخي از اسناد آن به اين شرح است:
   

   1- کتاب طراز ج 1 ص 170: سيد يماني
   

   2- کتاب صفين ص 57: نصر بن مزاحم (متوفاي 212 ه)
   

   3- منهاج البراعة ج 3 ص 208: ابن راوندي (متوفاي 573 ه)
   

   4- غرر الحکم ج 1 ص 265: آمدي (متوفاي 588 ه)
   

   5- بحار الانوار ج33 ص511 ح708: مجلسي (متوفاي 1110 ه).