خصائص اولياء اللّه
بِهِمْ عُلِمَ الْکِتَابُ وَبِهِ عَلِمُوا، وَبِهِمْ قَامَ الْکِتَابُ وَبِهِ قَامُوا، لَا يَرَوْنَ مَرْجُوّاً فَوْقَ مَا يَرْجُونَ، وَلَا مَخُوفاً فَوْقَ مَا يَخَافُونَ. ترجمه: ويژگي هاي دوستان خدا و درود خدا بر او فرمود: دوستان خدا آنانند که به درون دنيا نگريستند آنگاه که مردم به ظاهر آن چشم دوختند، و سرگرم آينده دنيا شدند آنگاه که مردم به امور زودگذر دنيا پرداختند، پس هواهاي نفساني که آنان را از پاي در مي آورد، کشتند، و آن چه که آنان را به زودي ترک مي کرد، ترک گفتند، و بهرمندي دنياپرستان را از دنيا، خوار شمردند، و دست يابي آنان را به دنيا زودگذر دانستند. با آن چه مردم آشتي کردند، دشمني ورزيدند، و با آن چه دنياپرستان دشمن شدند آشتي کردند، قرآن به وسيله آنان شناخته مي شود، و آنان به کتاب خدا آگاهند، قرآن به وسيله آنان پابرجاست و آنان به کتاب خدا استوارند، به بالاتر از آن چه اميدوارند چشم نمي دوزند، و بيش از آن چه را که مي ترسند هراس ندارند.
وَقَالَ عليه السلام: إِنَّ أَوْلِيَاءَ اللَّهِ هُمُ الَّذِينَ نَظَرُوا إِلَي بَاطِنِ الدُّنْيَا إِذَا نَظَرَ النَّاسُ إِلَي ظَاهِرِهَا، وَاشْتَغَلُوا بِآجِلِهَا إِذَا اشْتَغَلَ النَّاسُ بِعَاجِلِهَا، فَأَمَاتُوا مِنْهَا مَا خَشُوا أَنْ يُمِيتَهُمْ، وَتَرَکُوا مِنْهَا مَا عَلِمُوا أَنَّهُ سَيَتْرُکُهُمْ، وَرَأَوُا اسْتِکْثَارَ غَيْرِهِمْ مِنْهَا اسْتِقْلَالاً، وَدَرَکَهُمْ لَهَا فَوْتاً، أَعْدَاءُ مَا سَالَمَ النَّاسُ، وَسَلْمُ مَا عَادَي النَّاسُ!