نقش پدر و مادر
که پدر و مادر و ديگر افراد خانواده هم مي توانند مربّي لايق و موفّق فرزندان باشند، و هم عامل اساسي انحراف و آلودگي هاي فکري کودکان گردند، که در اين رابطه امام علي عليه السلام مي فرمايد: وَحَقُّ الْوَلَدِ عَلَي الْوَالِدِ أَنْ يُحَسِّنَ اسْمَهُ، وَيُحَسِّنَ أَدَبَهُ، وَيُعَلِّمَهُ الْقُرْآنَ. (و حقّ فرزند بر پدر آن است که براي کودک نام نيک انتخاب کند و او را خوب تربيت نمايد و قرآن تعليمش دهد).[1] . و سپس به تأثير روابط اجتماعي پدران و فرزندان اشاره مي فرمايد که: مَوَدَّةُ الْآبَاءِ قَرَابَةٌ بَيْنَ الْأَبْنَاءِ (دوستي ميان پدران سبب خويشاوندي ميان فرزندان است).[2] . گرچه در 2 مورد ياد شده نام پدر و پدران مطرح شد امّا مسئوليّت فوق الذکر شامل مادران نيز مي شود.
آموزشگاه آغازين هر فردي، خانه و خانواده مي باشد، زندگي خانوادگي، نقش مهمّي در خود سازي و بازسازي دل ها دارد،
1- محاضرات الادباء ج 1 ص 157: راغب اصفهاني (متوفاي 513 ه) 2- تيسير المطالب ص 307: يحيي بن الحسين(متوفاي 424 ه) 3- کتاب أمالي: سيد ابوطالب (متوفاي 424 ه) 4- من لايحضره الفقيه ج4 ص372 ح5762: صدوق (متوفاي 381ه) 5- مسند احمد بن حنبل ج6 ص429: احمد بن حنبل (متوفاي 241ه). 1- مطالب السؤول ج 1 ص 162: ابن طلحه شافعي (متوفاي 652 ه) 2- منهاج البراعة ج 3 ص 382: ابن راوندي (متوفاي 573 ه) 3- شرح ابن ميثم ج 5 ص 397: بحراني (متوفاي 679 ه) 4- بحار الانوار ج71 ص264 ب16 ح2: مجلسي (متوفاي 1110 ه) 5- عيون الاخبار ج3 ص90: ابن قتيبه حنفي (متوفاي 276ه).