هشدار سخت به خلافکار
و در نامه 20 نهج البلاغه خطاب به او نوشت: وَإِنِّي أُقْسِمُ بِاللَّهِ قَسَماً صَادِقاً، لَئِنْ بَلَغَنِي أَنَّکَ خُنْتَ مِنْ فِيْ ءِ الْمُسْلِمِينَ شَيْئاً صَغِيراً أَوْ کَبِيراً، لَأَشُدَّنَّ عَلَيْکَ شَدَّةً تَدَعُکَ قَلِيلَ الْوَفْرِ، ثَقِيلَ الظَّهْرِ، ضَئِيلَ الْأَمْرِ، وَالسَّلَامُ. «همانا من، براستي به خدا سوگند مي خورم، اگر به من گزارش کنند که در بيت المال خيانت کردي، کم يا زياد، چنان بر تو سخت گيرم که کم بهره شده، و در هزينه عيال درماني، و خوار و سرگردان شوي. با درود.»[1] .
امام علي عليه السلام با اطّلاعاتي که از «زياد بن ابيه» داشت، پس از نصب او به يکي از مشاغل دولتي، سخت به او هشدار داد،