يعلي بن اميه (منيّه) تميمي











يعلي بن اميه (منيّه) تميمي



يعلي بن اميه (منيه) تميمي از اصحاب پيامبر صلي الله عليه و آله و از راويان حديث است که در جريان فتح مکه مسلمان شد و در جنگ صفين و تبوک شرکت نمود.[1] .

وي پس از رسول خدا صلي الله عليه و آله از طرف ابوبکر به امارت حلوان و از جانب عمر بن خطاب به امارت نجران برگزيده شد. اما در نجران به فکر مال اندوزي افتاد و بيت المال را براي خود برمي داشت. اين خبر که به عمر رسيد، فوراً او را عزل کرد و دستور داد پياده از مدينه منوره بيايد. اما يعلي پنج - شش روز بيشتر راه نيامده بود که باخبر شد عمر از دنيا رفته، از اين رو سوار بر مرکب شد و خود را در مدينه به عثمان معرفي کرد. عثمان نيز او را به مقام فرماندهي لشکر منصوب کرد.[2] .

يعلي بن اميه پس از قتل عثمان به فکر توطئه و فتنه بر ضد خلافت اميرالمؤمنين افتاد و نزد طلحه و زبير و عايشه رفت و با کمک مالي آنها را بر ضد حضرت علي عليه السلام ياري کرد و در جنگ جمل نيز در سپاه طلحه و زبير شرکت نمود و سرانجام پس از جنگ صفين از دنيا رفت.[3] .

با توجه به مطالب بالا اگرچه نام يعلي بن اميه را بايد در رديف مخالفان و حتي دشمنان اميرالمؤمنين عليه السلام به شمار آورد، ولي ابن حجر از ابن عبدالبر از ابن مديني نقل مي کند که: حضرت علي عليه السلام، يعلي بن اميه را در مدتي کوتاه به فرمانداري يمن گمارد و از ابو حسان نقل کرده که: وي در صفين در رکاب حضرت علي عليه السلام به شهادت رسيده است.[4] .

با توجه به اين نقل تاريخي، نام يعلي بن اميه را در زمره اصحاب حضرت علي عليه السلام ذکر کرديم.







  1. تهذيب التهذيب، ج 9، ص 418؛ ر. ک: سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 271.
  2. تهذيب التهذيب، ج 9، ص 418؛ ر. ک: سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 271.
  3. تهذيب التهذيب، ج 9، ص 418؛ ر. ک: سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 271.
  4. تهذيب التهذيب، ج 9، ص 418؛ ر. ک: سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 271.