امام در كنار پيكر هاشم











امام در کنار پيکر هاشم



علي عليه السلام همين که از حال هاشم باخبر شد بلافاصله خود را به او رساند و ديد که وي ميان انبوهي از اجساد شهداي قبيله اسلم که عمدتاً از قاريان قرآن بودند روي زمين افتاده است. حضرت با مشاهده اين منظره حزن انگيز بسيار غمناک شد و چنين فرمود:


جزي اللَّه خيراً عُصبةً أسلميّةً
صِباح الوُجوه صُرِّعُوا حولَ هاشم


يزيد و سعدان و بِشرو مَعبدٌ
و سفيان و ابنان معبدٍ ذي المکارم


- خداوند متعال گروه اسلمي را پاداش خير عنايت فرمايد، اين سفيدچهرگان که گرد هاشم کشته شدند و روي زمين افتادند.

- يزيد و سعدان و بشر و معبد و سفيان و دو فرزند معبد که همگي اصحاب فضل و ارباب کرم و به مکارم اخلاقي آراسته بودند.[1] .

وقتي هاشم به شهادت رسيد فرزندش عبداللَّه که او هم از دوستداران واقعي امير مؤمنان بود، اشعار ومرثيه هايي در فراق پدرش سرود.[2] .







  1. شرح ابن ابي الحديد، ج 8، ص 35.
  2. ر. ک: وقعه صفين، ص 348؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 8، ص 29؛ براي اطلاع بيشتر از جريان ديدار او با معاويه ر. ک: شرح ابن ابي الحديد، ج 8، ص 43 - 32.