وهب بن کريب
مورخان نقل کرده اند: در يکي از روزهاي جنگ صفين که جمع زيادي از همداني ها به شهادت رسيدند و در همين نبرد يازده نفر از سران قبيله همدان نيز يکي پس از ديگري پرچم ميمنه (طرف راست) سپاه علي عليه السلام را برداشتند و به شهادت رسيدند، وهب بن کريب پس از يازده شهيد از فرماندهان، همان پرچم را به دوش گرفت و قصد پيش روي داشت که مردي از قوم همدان فرياد زد: «اي وهب! برگرد - خدا تو را رحمت کند - زيرا اشراف قومت دور اين پرچم کشته شدند، حالا تو و ديگر باقي ماندگان قوم همدان خود را کنار اين پرچم به کشتن ندهيد.» پس از اين ندا او و يارانش بازگشتند، در حالي که بين راه مي گفتند: «اي کاش جمعي از اعراب بودند و ما را سوگند مي دادند، با هم به پيش مي رفتيم و ديگر بازنمي گشتيم تا کشته شويم و يا پيروز گرديم.» آنان در راه بازگشت، به مالک اشتر برخورد نمودند که ندا داد: اکنون به سوي من بياييد و من با شما هم سوگند مي شوم و پيمان مي بندم که هرگز باز نگرديم تا پيروز شويم و يا کشته گرديم. پس از اين عهد و پيمان همگي به فرماندهي مالک اشتر در برابر سپاه شام ايستادگي و مقاومت کردند و تا نزديکي پيروزي در اين نبرد پيش رفتند.[2] .
وهب بن کريب از اشراف قبيله «همدان» بود که به «ابوالقلوص»[1] کنيه داشت. وي در جنگ صفّين همراه اميرالمؤمنين عليه السلام مجاهدت کرده و نيز پرچم دار همداني ها بوده است.