ارادت و اعتقاد نعمان به علي











ارادت و اعتقاد نعمان به علي



او از شيعيان اميرالمؤمنين عليه السلام و ياران حضرت در جنگ صفين و از کارگزاران حکومت آن حضرت در استان بحرين در سال 36 هجري بود.[1] .

شيخ مفيد نيز وي را از اصحاب انصار رسول خدا صلي الله عليه و آله مي داند که با اميرالمؤمنين عليه السلام بيعت کرد که تا پاي جان از ولايت آن حضرت دفاع نمايد.[2] .

نعمان در زمره کساني بود که نامه حکميت را به عنوان شاهد امضا کرده. از ديگر کساني که نامه حکميت را امضا کرده اند.[3] .

از آنچه در تاريخ آمده ترديدي نيست که وي در ابتدا مورد وثوق و اطمينان امام عليه السلام بود، و بر همين اساس او را بر عمان و بحرين به امارت گماشت.

از اشعار او در صفين که حکايت از ايمان و اعتقاد او به وصايت و جانشيني اميرالمؤمنين علي عليه السلام بعد از پيامبر صلي الله عليه و آله بوده است، اين اشعار است:


کيف التفرق و الوصيُّ إمامنا
لا کيف إلّا حيرةً و تَخاذُلا


و ذَرُوا معاوية الغَوِيَّ و تابعوا
دين الوصيّ لتَِحمَدوُه آجلا


- چگونه ممکن است پراکندگي در ميان ما پيش آيد در حالي که امام ما وصي پيامبر صلي الله عليه و آله است، که در اين صورت چيزي جز سرگرداني و زبوني نخواهد بود.

- معاويه گمراه را به حال خود رها کنيد و از دين و آيين وصي پيغمبر صلي الله عليه و آله پيروي کنيد.[4] .







  1. ر. ک: تاريخ طبري، ج 4، ص 452؛ رجال طوسي، ص 60، ش 2.
  2. الجمل، ص 105.
  3. وقعة صفين، ص 506 و 507.
  4. شرح ابن ابي الحديد، ج 1، ص 149.