نجاشي شاعر
نقل شده که اميرالمؤمنين عليه السلام به وي فرمان داد که در برابر شاعران شام در جنگ صفّين، مقابله کند.[2] يکي از اشعار جالب وي قصيده اي بود که هنگام حکميت سرود و نشان از اعتقاد راسخ او به امامت و ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام است. کفي حَزَناً انّا عَصَينا إمامَنا و إنّ لاِهل الشام في ذاک فَضلَهم - اين اندوه و مصيبت عظيم بر ما بس است که ما از فرمان امام خود (علي عليه السلام) سرپيچي مي کنيم و آن گروه، [دشمنان ما] همگي از معاويه فرمان مي برند. - شاميان از اين بابت بر ما برتري دارند و چون [ويژگي] آن را به رخ ما مي کشند، جا دارد که چشم بگريد.[3] . اما بعد از جنگ صفين در ماه رمضان شراب خورد و امير مؤمنان عليه السلام را به خاطر شکستن حرمت ماه رمضان شلاق زد و او نتوانست عدالت حضرت را تحمل کند، لذا به معاويه پيوست.[4] .
نجاشي فرزند «عمرو بن مالک» از قبيله بني حارث بن کعب و از اصحاب اميرمؤمنان امام علي عليه السلام بود.[1] نام اصلي وي «قيس» و مادرش نيز از حبشه است. او شاعري توانا از يمن بود که به حجاز آمد و بعد در کوفه مستقر گرديد.
عَلياً و أنّ القومَ طاعُوا معاويه
علينا بِما قالوه فالعينُ باکيه