ميسره مولي کنده
شيخ طوسي مي نويسد: ميسره، مولاي - غلام آزاد شده - «قبيله کنده» است، و او از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام بوده است.[1] .
رجال طوسي، ص 58، ش 10.