ناکامي معقل در تعقيب سفيان عوف غامدي
در اين ميان بهترين فرد براي مقابله با سفيان معقل بود، لذا امير مؤمنان به وي مأموريت داد که هر چه سريع تر براي سرکوب غارتگران معاويه و تعقيب سفيان به سرحدات کشور حرکت نمايد. معقل نيز اين مأموريت و اين فرصت را مغتنم شمرد، و براي جلوگيري از غارت هاي احتمالي سفيان به يک گشت گسترده نظامي دست زد و هنوز از انجام مأموريت که حراست از مرزهاي عراق و تعقيب متجاوزان بود، بازنگشته بود که اميرالمؤمنين عليه السلام توسط عبدالرحمن بن ملجم مرادي ملعون ضربت خورد و به شهادت رسيد، و روح بلندش به ملکوت اعلي پيوست.[2] .
پس از جنگ نهروان معاويه دانست قدرت مرکزي حکومت اميرالمؤمنين ضعيف شده و کوفي ها از حمايت علي عليه السلام کوتاهي مي کنند، لذا دست به توطئه زد و هر روز گروهي غارتگر را به بلاد اسلامي مي فرستاد. با همين انگيزه، سفيان بن عوف غامدي به همراه شش هزار سواره نظام را براي غارت شهرانبار اعزام کرد. و آن مردِ خون خوار شهر انبار وهيت را به غارت برد عده اي را کشت و جمعي از زنان را به اسارت گرفت تا مردم شهر دست از محبت اميرالمؤمنين عليه السلام بردارند،[1] چون اين خبر به اميرالمؤمنين عليه السلام رسيد بسيار متأثر و اندوهگين شد. همه مردم را به مسجد فرا خواند و خطبه مفصلي ايراد کرد و ضرورت جنگيدن با معاويه و بازگشت مجدد به صفين را گوشزد نمود.