معاذ بن جبل
او در هجده سالگي در عقبه دوم جزو گروه هفتاد نفري خدمت پيامبر خدا صلي الله عليه و آله آمد و اسلام آورد و در جنگ بدر، اُحد، خندق و ساير جنگ هاي اسلام شرکت نمود. رسول خدا ميان او و عبداللَّه بن مسعود (و به قولي ميان او و جعفر طيار)[2] عقد اخوت و برادري منعقد نمود.[3] . وي مورد عنايت خاص رسول خدا صلي الله عليه و آله قرار داشت و هنگامي که به حضرت خبر دادند معاذ به سبب بذل و بخشش زياد مقروض شد و ور شکست گرديده، طلب کاران او را خواست و مشکل معاذ را حل کرد و سپس او را به حکومت يمن منصوب کرد، و هنگامي که معاذ عازم يمن بود، حضرت دستورهايي به وي داد و در حق او اين دعا را کرد: «لعل اللَّه يجبرک و يؤدّي عنک دينک؛ اميد است خداوند آنچه را از دست دادي، جبران کند و دين تو را ادا نمايد.» اين اتفاق در سنه نهم هجري واقع شد. او بقيه عمر پيامبر صلي الله عليه و آله و ابتداي خلافت ابوبکر را در يمن، امارت و حکومت کرد.[4] .
معاذ بن جبل بن عمرو، کنيه اش «ابو عبدالرحمن» يکي از اصحاب بزرگ پيامبر اسلام و از ارادتمندان اميرالمؤمنين علي عليه السلام بود.[1] وي اهل مدينه و از قبيله خزرج مي باشد.