مسور بن مخرمه زهري (ابو عبدالرحمن)











مسور بن مخرمه زهري (ابو عبدالرحمن)



مسور بن مخرمه زهري کنيه اش ابو عبدالرحمن، از اصحاب رسول خدا صلي الله عليه و آله و از ياران باوفاي اميرالمؤمنين عليه السلام بوده است.[1] .

او شخصيتي عالم و فقيهي دين دار بود. وي در شورا همواره با دايي خود «عبدالرحمن بن عوف» بود، اما در دل از دوستان امام علي عليه السلام بود و در مدينه بود تا آن که عثمان به قتل رسيد.[2] .






  1. رجال طوسي، ص 27، ش 10 و ص 58، ش 17.
  2. ر. ک: اسدالغابه، ج 4، ص 365؛ تهذيب التهذيب، ج 8، ص 177؛ سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 481.