مسعر و انحراف از راه علي











مسعر و انحراف از راه علي



مسعر گرچه در جنگ صفين در رکاب امام عليه السلام با عشق و ايمان جنگيد؛ اما متأسفانه به سببِ افکار ظاهر بيني که داشت و به عمق مسائل آگاهي نداشت در ماجراي حکميت خواستِ معاويه و عمروعاص را بر ژرف نگري اميرالمؤمنين ترجيح داد و با «زيد بن حصين طائي» به همراه جمع زيادي (20 هزار نفر) از قاريان قرآن در برابر حضرت ايستادند و آن حضرت را «علي بن ابي طالب» خطاب کردند و کلمه «اميرالمؤمنين» را نياوردند و گفتند:

يا علي، اجب القومَ الي کتاب اللَّه اذ دُعيتَ إليه، و الّا قتلناک کما قتلنا ابن عفان، فواللَّه لَنفعلنَّها إن لم تُجبهم؛

اي علي، به حکميت کتاب خدا تسليم شو، يا تو را با تمام نيروهايت تحويل معاويه مي دهيم و يا همان کاري که با عثمان بن عفان کرديم و او را به قتل رسانديم، تو را نيز به قتل مي رسانيم، سوگند به خدا اگر پاسخ آنها را ندهي، چنان خواهيم کرد.

او در قضيه حکميت نگذاشت که امير مؤمنان عليه السلام ابن عباس يا مالک اشتر را به عنوان نماينده خود در حکميت انتخاب کند و براي حکم شدن ابو موسي، امام عليه السلام را تحت فشار قرار داد.[1] .

او سرانجام با پيوستن به خوارج و در دست گرفتن فرماندهي آنان در جنگ نهروان به دست ياران امير مؤمنان عليه السلام به هلاکت رسيد.[2] .







  1. ر. ک: وقعه صفين، ص 489 و 499؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 2، ص 216؛ تاريخ طبري، ج 5، ص 49 و 51.
  2. ر. ک: تاريخ طبري، ج 5، ص 76 و 77؛ کامل ابن اثير، ج 2، ص 400.