مرّه (بن شراحيل) همداني
ابن سعد مي نويسد: ياران عبداللَّه بن مسعود پنج نفر بودند و همه از علما به شمار مي آمدند. اين پنج نفر عبارتند از: عبيده سلماني، علقمة بن قيس، مسروق بن اجدع، شريح و همداني (که احتمال دارد مراد او از همداني همان مرّة بن شراحيل همداني باشد).[3] ولي صاحب الغارات، مرّة (بن شراحيل) همداني و شريح و مسروق را از دشمنان علي عليه السلام معرفي کرده است.[4] . حمداللَّه مستوفي در «تاريخ گزيده» در فصل حکّام قزوين مي نويسد: در زمان خلافت اميرالمؤمنين علي عليه السلام، ربيع بن خثيم کوفي (خواجه ربيع)، ابو العريف ارجحي، مُرّة بن شراحيل همداني، عبيدة بن عمرو سلماني و قرظة بن ارطات يکي بعد از ديگري والي (قزوين) بودند.[5] . از مجموع آنچه گذشت معلوم شد که مرّة (بن شراحيل) همداني اگر چه شيخ طوسي او را از ياران اميرالمؤمنين عليه السلام ذکر کرده و حمداللَّه مستوفي وي را از کارگزاران امام عليه السلام در قزوين به شمار آورده، ولي در عين حال او به دشمني با حضرت علي عليه السلام نيز شهرت داشته است، و اللَّه العالم.
مرّة بن شراحيل همداني[1] از اصحاب اميرمؤمنان علي عليه السلام بوده است.[2] .