پاسخ امام به محمّد
اما بعد، پيک تو نامه ات را برايم آورد، نوشته بودي فرزند عاص با لشکري جرّار و گران در کنار شهر مصر فرود آمده و کساني هم که در مصر با او هم عقيده بوده اند، گرد او جمع شده اند؛ بيرون رفتن هم فکران او بهتر است از اقامت شان در داخل شهر. و نوشته بودي در کساني که نزد تو هستند نوعي سستي ديده اي، بر فرض آنها سست شوند، تو سست مشو، شهر خود را استوار و محکم نگه دار و پيروانت را نزد خود جمع کن، و بر لشکرگاه خود نگهبان و مراقب بگمار و «کنانة بن بُشر» که معروف به خيرخواهي و تجربه و دلاوري است به مقابله آنها بفرست، من هم مردم را به سوي تو مي فرستم و تو در برابر دشمن استقامت کن و با بصيرت و درايت پيش روي کن و با نيّتِ خالص و از جان و دل با آنها نبرد نما و براي خداوند با استقامت با آنان جهاد کن و بر فرض نيروهاي تو از لحاظ عدد کمتر باشند، خداوند متعال گروه اندک را ياري مي دهد و گروه بسيار را خوار خواهد کرد. و من دو نامه آن دو مرد گناه کار (معاويه و عمروعاص) که براي حکومت به يک ديگر رشوه مي دهند و بر دين داران تکبر مي ورزند را خواندم، از هياهو و درخشش ظاهر نهراس که به تو زياني نخواهد رسيد و اگر به نامه هاي آن دو پاسخ نداده اي، جواب محکم و مناسبي بده؛ زيرا تو همه گونه پاسخ براي آنها داري، و السلام. محمّد بن ابوبکر پس از دريافت نامه اميرالمؤمنين عليه السلام با اطمينان خاطر آماده نبرد با سپاهيان شامي شد و جواب مناسب و دندان شکني هم براي معاويه و عمروعاص نوشت و فرستاد.[1] . بدين گونه محمّد بن ابي بکر از نامه امام عليه السلام نيرو گرفت و مخالفت خود و اعلام جنگ با معاويه و هم فکر فاسدش عمرو عاص را اعلام کرد و مردم مصر را هم براي جنگ با عمروعاص آماده نمود.
حضرت امير عليه السلام فوراً جواب نامه محمّد را چنين نوشت: