معاويه و سرقت نامه امام به محمّد
حضرت چون نامه محمّد را ملاحظه کرد، مسرور گشت و در پاسخ او نامه بسيار مفصلي که مشتمل بر دستورهاي ارزنده و مفيدي بود، براي او نوشت.[1] اما اين صحيفه نفيس پس از شهادت محمّد همراه همه نامه ها و پيام هاي حضرت امير عليه السلام به دست «عمرو بن عاص» افتاد و او هم براي معاويه فرستاد. معاويه وقتي آن نامه را خواند، متحير و شگفت زده شد. «وليدبن عقبه» پيشنهاد کرد که اين نامه ها را بسوزاند، اما معاويه او را نکوهش کرد و گفت: به مردم مي گوييم اين نامه از نامه هاي ابوبکر است که پس از کشته شدن فرزندش محمّد، به دست ما رسيده است. و همين موضوع را به اطرافيان خود ابلاغ کرد تا در بيرون منتشر نمايند که نامه هاي ابوبکر که به ارث به محمّد رسيده نزد ماست. موقعي که امير مؤمنان عليه السلام آگاه شد که نامه هاي محمّد به دست معاويه افتاده است، سخت محزون شد، ولي اين نامه ها در گنجينه بني اميه بود تا اين که حکومت عمر بن عبدالعزيز فرا رسيد و او آنها را آشکار کرد و اعلام نمود که اين نامه ها از علي بن ابي طالب عليه السلام بوده است، نه از ابوبکر.[2] .
موقعي که محمّد بن ابي بکر در مصر مستقر شد، نامه اي به حضرت علي عليه السلام نوشت و از کليات حرام و حلال و نصايح و سنت ها پرسش کرد.