مالک و دستگيري نعمان بن بشير
آن دو چون نزد حضرت علي عليه السلام آمدند و درخواست خود را اعلام کردند، اميرالمؤمنين عليه السلام براي آن دو صحبت کرد و فرمود: سخن در اين مورد را رها کنيد. سپس به نعمان فرمود: آيا تو از همه افراد قومت يعني انصار برتر و هدايت شده تري؟ گفت: نه. علي عليه السلام فرمود: تمام انصار مگر سه يا چهار نفر، همه از من پيروي و با من بيعت کرده اند، آيا تو در زمره آن سه يا چهار تني و با من مخالفي؟ نعمان گفت: من آمده ام که همراه و ملازم شما باشم؛ اما معاويه از من خواسته است که اين سخن او را به اطلاع شما برسانم و اميد داشتم که بدين طريق، خداوند صلحي را بين شما و او برقرار نمايد و اگر رأي شما غير از اين است، من ملازم و همراه شما خواهم بود. پس از اين گفت و گو، ابو هريره به شام فرار کرد و موضوع را به اطلاع معاويه رساند. معاويه از او خواست مردم شام را از ماجرا باخبر کند؛ اما نعمان بن بشير نزد اميرالمؤمنين عليه السلام ماند ولي پس از يک ماه او نيز از نزد علي عليه السلام فرار کرد و به عين التمر رفت. در آن جا توسط مالک بن کعب دستگير شد، اما با وساطت خويشاوندانش آزاد شد.
نعمان بن بشير و ابوهريره که از طرفداران عثمان بودند، از طرف معاويه نزد اميرالمؤمنين عليه السلام آمدند و از حضرت خواستند که قاتلان عثمان را به معاويه تحويل دهد. هدف معاويه اين بود که پس از بازگشت اين دو از نزد علي عليه السلام عذر و بهانه اي براي جنگ داشته باشد و مردم شام هم علي عليه السلام را ملامت کنند، زيرا معاويه مي دانست که اميرالمؤمنين عليه السلام قاتلان عثمان را به او نخواهد سپرد.[1] .