استانداري مصر











استانداري مصر



پس از جنگ صفين و تحميل حکميت بر امام عليه السلام و خروج معاوية بن حديج بر ضد محمّد بن ابوبکر - والي مصر از سوي امام عليه السلام - اوضاع مصر در معرض خطر بود و نيازمند حاکمي شجاع و کارآزموده بود و اين اوصاف تنها در مالک وجود داشت، لذا امام طي نامه اي او را از نصيبين و بلاد آن فراخواند تا به مصر اعزام نمايد، نامه امام عليه السلام به مالک چنين بود:

امّا بعد، من تو را از معدود کساني مي دانم که براي برپايي دين از او کمک مي جويم تا ريشه هاي نخوت و خودکامگي خودکامگان را بخشکانم و اين شکاف عميق و خطرناک - مصر - را مسدود نمايم. من محمّد بن ابي بکر را به ولايت مصر منصوب نمودم، امّا گروهي بر ضد او خروج کرده اند و او به دليل جواني و عدم برخوداري از تجارب و فنون جنگي نمي تواند از عهده برآيد، پس نزد من بيا در مورد آنچه لازم است بينديشيم و يکي از ياران خيرخواه و قابل اعتماد خود را براي اداره امور محل انتخاب کن و به سوي ما حرکت نما، و السلام.

لذا مالک اشتر، شبيب بن عامر را براي جانشيني خود گمارد و خود به محضر امام عليه السلام شرفياب شد.[1] .

حضرت اوضاع مصر را بيان کرد و سفارش هاي لازم را به او گوش زد نمود و مالک با توصيه هاي امام عليه السلام عازم مصر شد.[2] .







  1. ر.ک: شرح ابن ابي الحديد، ج 6، ص 73؛ امالي مفيد، ص 80.
  2. ر.ک: شرح ابن ابي الحديد، ج 6، ص 73؛ امالي مفيد، ص 80.