نصايح امام به کميل
اي کميل، خاندانت را سفارش کن که شبانگاه در پي مکارم و اخلاق پسنديده روند، و در دل شب در رفع حاجت حاجتمنداني که خود خفته اند، بکوشند، به خدايي سوگند که شنوايي او همه بانگ ها را فرا مي گيرد، سوگند که هيچ کس دلي را شاد نمي کند مگر اين که خداوند براي او از آن شادي لطفي آفريند و چون براي او گرفتاري پيش آيد، آن لطف همانند آبي که در سراشيبي حرکت مي کند به سوي آن سرازير مي شود تا آن گرفتاري را از او دور سازد؛ همان گونه که شتران بيگانه را از آبشخور دور سازند.[1] .