قبيصه بن جابر اسدي (ابو العلاء کوفي)
به نقل ابن حجر، وي از شخصيت هاي نمونه تابعين[2] است که مردم کوفه او را به نزد عثمان فرستادند و در جنگ جمل همراه علي عليه السلام بود و راوي حديث از علي بن ابي طالب، ابن مسعود و ديگران بوده است. يعقوب بن شيبه نقل مي کند که: قبيصه از تابعين طبقه اولي و از فقهاي اهل کوفه بعد از اصحاب، و برادر رضاعي معاويه به شمار مي آيد.[3] . نصر بن مزاحم مي نويسد: صبح گاه روز شنبه، «قبيصه» از ميان «بني اسد» گروه و قبيله خود بيرون آمد و فرياد برآورد: «اي گروه بني اسد! من هرگز در حق مولايم و صاحبم کوتاهي نمي کنم و اما کوشش شما به همت خودتان بستگي دارد.» سپس با پرچم خود پيش روي کرد و اين رجز را خواند: قد حافظت في حربها بنوأسد - بني اسد در نبرد خويش دليرانه پايداري کردند و نظير آنان در زير گرد و غبار ميدان نبرد، کسي نيست. سپس به جنگ پرداخت و به قدري تلاش و جديت کرد که هيچ کسي توان مبارزه با وي را نداشت. او سرانجام پيروز شد، و دشمن را به عقب راند، و به نزد اميرمؤمنان عليه السلام آمد و عرض کرد: اي اميرالمؤمنين، سبک شمردن نفس و جان در ميدان نبرد، سبب باقي ماندن آن است و کشته شدن براي انسان در آخرت بهتر است.[4] . او در اين نبرد بسيار مردانه و شجاعانه فداکاري کرد و عشق و ايمان خود را به حضرت علي عليه السلام ابراز نمود. و سرانجام در سال 69 هجري دار فاني را وداع گفت.[5] .
«قبيصة بن جابر» از ياران اميرمؤمنان عليه السلام بود که حضرت در صفّين او را همراه عمار ياسر، عمرو بن حمق خزاعي و عامر بن واثله در کمين سپاهيان شام قرار داد.[1] .
ما مثلُها تحت العجاج من أحد