عمير بن عطارد تميمي
هنگامي که اميرالمؤمنين عليه السلام در جنگ صفين پرچم هاي گروه ها را مي بست و فرماندهان را مشخص کرده و نامه هايي براي جنگ با معاويه به اطراف مي نوشت، عمير بن عطارد را فرمانده گروه تميم کوفه قرار داد.[2] . اميرالمؤمنين در جنگ صفّين به درخواست سران قبايل، براي هر گروهي روزي براي جنگيدن قرار داد و از اين ميان يک روز جمعه نصيب گروه تميم به فرماندهي «عمير بن عطارد» شد. صبح گاه روز جمعه، عمير که بزرگ و سالار قوم مضر از اهل کوفه بود، به قوم خود گفت: اي قوم من! من مانند ابوطفيل که روز قبل جنگيد، مي جنگم و شما هم روش بني کنانه را در پيش گيريد. سپس پرچم را به دست گرفت و پيش رفت، و اين رجز را مي خواند: قدت ضارَبَتْ في حربها تَميمُ - [بني] تميم در جنگ خويش ضربه هاي جانانه زدند، به راستي دلاوري و هنرنمايي «تميم» بس عظيم است. (تا آخر اشعار) عمير تا شب نبرد سختي در آن روز انجام داد، به طوري که پرچم وي از خون شاميان رنگين شد، سپس هنگام غروب آفتاب به جانب اميرمؤمنان عليه السلام بازگشت و گفت: «اي اميرالمؤمنين! من به مردم خود خوش گمان بودم، ولي اينک در عمل چيزي بيش از حدّ انتظار خود از آنان ديدم، از هر جهت نيک جنگيدندو به آساني دشمن خود را سخت به تکاپو افکندند و به خواست خدا از عهده دشمن به خوبي برآيند تا به زودي کارش را بسازند.»[3] .
شيخ طوسي، «عمير بن عطارد» را از اصحاب اميرمؤمنان عليه السلام به شمار آورده است.[1] .
إنّ تَميماً خطبُها عَظيمُ