عمرو بن حريث (ابو سعيد)











عمرو بن حريث (ابو سعيد)



شيخ طوسي عمرو را از اصحاب رسول خدا و اميرالمؤمنين به شمار آورده و مي افزايد: در عين حال وي دشمن خدا و مورد لعن و نفرين است.[1] .

او اولين مردِ قريشي است که در کوفه سکنا گزيد و در آن جا خانه اي بنا نهاد.

عمرو از ثروتمندان بزرگ کوفه بود که به بني اميه متمايل شد. گفتني است که بني اميه نيز به وي علاقه مند بودند و به او اعتماد داشتند. از اين رو، او به بني اميه دل بست و هواخواه آنان گرديد.

وي در «قادسيه» شرکت جست و از خود رشادت زيادي نشان داد. عمرو به نقلي به سال 85 هجري درگذشت.[2] .

اخبار و روايت هاي زيادي هست که بيان کننده خبث باطني و عدول او از علي عليه السلام است و در شرح حال ميثم تمار نيز مطالبي در مورد وي ذکر شده است.[3] .







  1. رجال طوسي، ص 46، ش 86.
  2. اسدالغابه، ج 4، ص 97.
  3. ر.ک: معجم رجال الحديث، ج 13، ص 84 و شرح حال ميثم تمار در همين کتاب.