عمر بن ابي سلمه (پسر خوانده رسول خدا)











عمر بن ابي سلمه (پسر خوانده رسول خدا)



عُمر بن ابي سلمه[1] کنيه اش «ابو حفص» در سال دوم هجري در سرزمين حبشه به دنيا آمد[2] و به هنگام رحلت پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله در نُه سالگي بود و مادرش امّ سلمه پس از وفات عبداللَّه، که چهار ماه پس از مجروحيت در جنگ احد از دنيا رفت به ازدواج حضرت رسول صلي الله عليه و آله درآمد و چون فرزندش عمر، در حجر رسول خدا صلي الله عليه و آله تربيت شد، او را ربيب (پسر خوانده) رسول اللَّه ناميدند.[3] او در زمان خلافت امير مؤمنان عليه السلام در زمره اصحاب خاص آن حضرت درآمد و در جنگ هاي جمل، صفين و نهروان در رکاب آن حضرت شرکت جست و حضرت او را مدت کوتاهي به امارت بحرين گماشت و سرانجام در سال 83 هجري در عصر حکومت عبدالملک مروان دار فاني را وداع گفت.[4] .

عمر پس از کشته شدن عثمان با اميرمؤمنان عليه السلام بيعت کرد و در جنگ هاي زمان آن حضرت شرکت نمود. او در جنگ جمل فرمانده ميسره لشکر امام علي عليه السلام بود.[5] .






  1. در رجال شيخ طوسي، ص 24، ش 35 در اصحاب رسول خدا صلي الله عليه وآله آمده: «عمرو بن ابي سلمه» نام برده، اما اکثر مورخان و اهل سيره او را به «عمر بن ابي سلمه» مي شناسند و درست است.
  2. در الاصابه، ج 8، ص 222، محل ولادت او را مدينه ذکر کرده است. و اصح آن است که عمر در مدينه متولد شده است نه در حبشه، چنانچه از هجرت ام سلمه که در صفحات بعد مي آيد، اين موضوع تأييد مي شود.
  3. در حديث آمده که پيامبر آداب خوردن رابه او اين چنين مي آموخت: «يا بُنيّ ادن و سمِّ اللَّه، و کُل بيمينک، و کُل مما يليک؛ پسرکم، جلو بيا و نام خدا ببر و با دست راستت غذا بخور و از آنچه کنار تو است، استفاده کن.» سير اعلام النبلاء، ج 4، ص 491.
  4. ر. ک: شرح ابن ابي الحديد، ج 16، ص 173؛ تهذيب التهذيب، ج 6، ص 61.
  5. ر. ک: المحبر، ص 292؛ شرح ابن ابي الحديد، ج 14، ص 17.