حملات پي در پي عمّار تا شهادت
وي در ادامه مي گويد: من خود از او شنيدم که خطاب به هاشم بن عتبه معروف به مرقال سردار معروف پياده نظام اين جنگ مي گفت: اي هاشم، آيا از بهشت فرار مي کني؟ مگر نمي داني بهشت زير بارقه همين شمشيرها است؟ امروز روز ملاقات من با حبيب خودم محمّد صلي الله عليه و آله و ياران اوست، به خدا سوگند اگر دشمن آن قدر بر ما بتازد که ناچار به دره هاي هجر پناهنده شويم باز هم در مورد حقانيت خود راهي که انتخاب کرده ايم و در مورد خوي تجاوزگري و عداوت دشمن لحظه اي دچار ترديد نخواهم شد.[1] . کشي و ديگر مورخان از ابو البختري نقل مي کنند که: در يکي از روزهاي جنگ صفين شربتي از شير براي عمّار آوردند، همين که به دست وي دادند، لبخندي زد و گفت: رسول خدا صلي الله عليه و آله به من فرمود: «آخر شراب تشربه من الدنيا، مذقة من لبن حتي تموت؛ آخرين شرابي که در دنيا مي نوشي جرعه شيري خواهد بود تا از دنيا بروي.»[2] . عمّار پس از بازگو کردن اين حديث، شير را نوشيد و به قتال پرداخت و به قدري در امر جهاد پايداري نمود که عاقبت در ربيع الاول يا ربيع الآخر سال 37 هجري به دست ستم کاران (سپاهيان معاويه) به قتل رسيد و سن او در اين زمان بالغ بر 94 سال بود. قول ديگري سن او را در زمان شهادت 93 و روايت ديگري 91 سال ذکر کرده است.[3] .
ابن اثير مي نويسد: ابو عبدالرحمن سلمي نقل مي کند که در جنگ صفين در رکاب علي عليه السلام شاهد بودم که عمّار بن ياسر به نقطه اي از نقاط درگيري و به هر ناحيه اي از نواحي جنگ حمله ور نمي شد مگر اين که اصحاب رسول اللَّه صلي الله عليه و آله که در اين جنگ در رکاب علي عليه السلام بودند پشت سر او قرار مي گرفتند و لحظه اي او را رها نمي کردند؛ گويي که او عَلَم و پرچم آن جماعت از اصحاب پيامبر صلي الله عليه و آله بود.