تلاش عمّار در بيعت مردم با امام
اي گروه انصار، ديروز را ديديد که عثمان در ميان شما چگونه عمل مي کرد و اينک هم اگر دقت نکنيد و آنچه را که خير شما است، مورد توجه قرار ندهيد، باز هم ممکن است به همان مشکلات گرفتار شويد. بدون ترديد علي عليه السلام به سبب سابقه و فضلش سزاوارترين مردم به حکومت است. بلافاصله آن چند نفر ديگر گفتند: ما به خلافت علي عليه السلام راضي و خشنوديم و سپس به ديگر مردمي که از انصار و مهاجران بودند، گفتند: اي مردم، ما به خواست خداوند متعال براي خودمان و شما از هيچ خيري فروگذار نيستيم و علي عليه السلام چنان است که خود به خوبي مي دانيد و ما جايگاه و منزلت هيچ کسي را مانند او نمي بينيم که بتواند اين کار را بر دوش کشد و از او سزاوارتر باشد. مردم حاضر همه گفتند: آري، ما راضي هستيم و علي عليه السلام در نظر ما همان است که گفتيد، بلکه بهتر از آن است که گفتيد لذا مردم همگان برخاستند و به خدمت علي عليه السلام رفتند و او را از خانه اش براي بيعت مردم با ايشان بيرون آوردند و طوري هجوم آوردند مثل هجوم شتران تشنه به آبشخور، به طوري که نزديک بود برخي از آنان زير دست و پا تلف شوند.[1] .
ابو مخنف در کتاب الجمل مي نويسد: پس از قتل عثمان، انصار و مهاجران در مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله جمع شدند تا ببينند چه کسي عهده دار خلافت آنان شود و چون مسجد مملو از جمعيّت شد، عمّار ياسر، ابوالهيثم بن تيهان، رفاعة بن مالک، مالک بن عجلان و ابو ايوب انصاري بر اين تصميم گرفتند که حضرت علي عليه السلام را به خلافت بنشانند، در اين ميان عمّار بيش از همگان تلاش مي کرد و خطاب به آنان گفت: