علقمه بن قيس نخعي
علقمه، مردي فقيه و عالمي وارسته و زاهدي شب زنده دار بود، و در علم قرائت قرآن مهارت داشت و صداي بسيار گرم و دلربايي در خواندن قرآن داشت. او خود مي گويد: «کنت رجلاً قد أعطاني اللَّه حسن صوت في القرآن؛ خداوند در خواندن قرآن به من لحن زيبا و دلربايي داده است.» هم چنين روايات بسياري از حضرت رسول صلي الله عليه و آله و حضرت علي عليه السلام و سلمان و ديگر اصحاب پيامبر صلي الله عليه و آله نقل کرده است. از جمله اين حديث که گفت: از رسول خدا صلي الله عليه و آله شنيدم مي فرمود: «حسن الصوت تزيين للقرآن؛ صداي خوش، زينت قرآن است.»[2] .
علقمه فرزند «قيس بن عبداللَّه نخعي»، کنيه اش «ابو شبل» از اهالي کوفه و از تابعين[1] بزرگ و از از ياران باوفا و شيعيان مخلص امير مؤمنان عليه السلام مي باشد که در جنگ جمل و صفين شرکت کرد و در رکاب حضرت جنگيدند.