علقمه بن عمرو











علقمه بن عمرو



علقمه از اصحاب شاعرِ اميرالمؤمنين عليه السلام بود که در صفّين حضور داشت.

روزي عوف که از شجاعان شام و از اصحاب معاويه بود به ميدان آمد و مبارز طلبيد، در حالي که چنين رجز مي خواند:


إنّي أنا عوفٌ أخو الحروب
عند هِياج الحربِ و الکروبِ


- منم، منم عوف، برادر پيکارها در زمان شدت گيرودار جنگ ها.

علقمه از اصحاب امام نيز به قتال وي رفت و چنين رجز خواند:


يا عجبا لِلعَجَب العَجِيبِ
قد کنتَ يا عوفُ أخا الحُروبِ


- شگفتا، چيزي شگفت انگيز است که تو [اي عوف] اينک جنگ آور شده اي.

ميان آنان نزاع سختي درگرفت و او با شجاعت و دلاوري با نيزه اي عوف را از پاي درآورد و پس از کشتن وي اشعاري نيز سرود که يک بيتش چنين است:


يا عوف لو کنتَ امراً حازما
لم تَبرُز الدَّهرَ إلي علقمَه


- اي عوف اگر مردي دورانديش بودي، هرگز در زمانه به نبردِ علقمه نمي آمدي.[1] .







  1. ر. ک: وقعة صفّين، ص 194.