اشعار عدي در صفين
عدي بن حاتم، به رسم جنگ هاي آن عصر اعراب در قالب شعر فضايل و افتخارات گذشته ونقاط قوت و اقتدا خود را به رخ دشمن مي کشيد و با تکيه بر نقاط ضعف و سوابق شرم آور دشمن آنان را مفتضح مي نمود و اشعاري در موارد گوناگون از شخصيت ممتاز اميرمؤمنان و يا سوابق سوء معاويه و سپاهش مي سرود و مراتب اخلاص و ارادت خود را به امام خويش آشکار مي کرد.[1] .