گفتگوي عدي با علي در مسير بصره
من در عهد رسول خداصلي الله عليه و آله مسلمان شدم و در حيات ايشان زکات و وجوهات شرعي قوم خود را مي پرداختم و پس از رحلت ايشان، با اهل ردّه جنگيدم و تنها به پاداش خداوند و اجر اخروي دل بسته بودم، با ايمان به اين که اجر و مزد نيکوکاران و مجاهدان را تنها خداوند مشخص مي فرمايد، و اخيراً مطلع شده ايم که گروهي از مردم مکه بيعت خود با شما را شکسته اند و از در مخالفت با خلافت و رهبري شما در آمده اند. و بدين سان مرتکب ظلم شده اند به همين جهت ما امروز در اين نقطه تجمع کرده ايم تا به ياران و اعوان شما بپيونديم و هم اکنون همه در خدمت شما و در رکاب شمائيم، هر امري داريد و هر چه مي خواهيد مي توانيد ما را به اطاعت آن و اجراي آن ملزم فرماييد. عدي در پايان نطق خود شعري سرود و آن حضرت موضع و سخنان او را تحسين نمود.[1] .
قبيله طي سپاه جنگي به فرماندهي عبداللَّه بن خليفه جهت ياري امام عليه السلام در جنگ جمل تدارک ديده بود که عدي بن حاتم نيز جزو آن لشکر بود. وقتي لشکر قبيله طي با سپاه امام عليه السلام در منطقه قديد مواجه شد آنها امام و سپاه او رابسي ستايش کردند. در اين ميان عدي بن حاتم برخاست و پس از حمد و ثناي الهي گفت: