جايگاه عدي بعد از رحلت پيامبر











جايگاه عدي بعد از رحلت پيامبر



ابن اثير مي نويسد: عدي پس از رحلت پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله به همراه آوردن زکات و صدقات قوم خود، بر ابي بکر خليفه اول وارد شد. او پس از ارتداد اعراب هم چنان بر دين حنيف اسلام باقي ماند و قوم او نيز به تبع وي تا آخر مسلمان ماندند و به ارتداد و کفر مجدد نيالودند.

عدي مردي کريم و سخاوتمند بود، او حتي نزد قبايل و اقوام ديگر نيز از منزلت و جايگاهي رفيع برخوردار بود. نقل است که وي سخن گويي حاضر جواب و ناطقي توانمند بوده است.

وي از عامر شعبي روايت مي کند که مي گفت: با فرا رسيدن دوران خلافت عمر، روزي عدي بن حاتم بر وي واردشد اما مورد بي مهري و کم توجهي خليفه قرار گرفت، عدي خطاب به عمر گفت: يا اميرالمؤمنين مرا نمي شناسي؟ عمر گفت: چرا، اتفاقاً تو را خوب مي شناسم، زيرا خداوند متعال تو را به بهترين نوع مفتخر نموده، آري تو را خوب مي شناسم، تو هماني که مسلمان شدي و مردم هنوز کافر بودند، تو حق را شناختي و مردم آن را انکار کردند، تو به عهد خود در مسلماني پاي بند ماندي و ديگران غدر کردند و پيمان شکستند. تو به ياري اسلام شتافتي و ديگران به دين خدا پشت کردند، عدي گفت: بس است يا اميرالمؤمنين بس است.

همو در ادامه مي نويسد: عدي در فتح عراق، جنگ قادسيه، نبرد مهران و در روز جسر، و موارد ديگر، ابو عبيده جراح - فرمانده سپاهيان اسلام - را همراهي مي کرد. و او نيز در بسياري از جنگ ها و فتوحات خالد بن وليد در شام نيز حضور فعال داشته است. او عاقبت در شهر کوفه رحل اقامت افکند و ماندگار شد.[1] .







  1. ر. ک: اسد الغابه، ج 3، ص 393.